از 01:52 تا 03:57
علیرضا میبدی: چقدر خوشحالم که می بینم تون و در خدمت شما هستیم شاهزاده ی عزیزم. به من بفرمائید، اجازه بدهید که از خانه شروع کنیم. وقتی پرنسس ها دیدند در خانه ی شما، دختر خانم های شما، همسر نازنین شما این صحنه ها رو در کوی و بَرزن در ایران که اینها دارند پدر شون رو صدا می زنند یا پدربزرگ شون رو یا دارند از نیای اون ها عذرخواهی می کنند، چه احساسی داشتند، چی گفتند؟ می دونید همه اش فکر می کنم که اگر "لیلا" و "علیرضا" هم این صحنه ها رو دیده بودند، شاید قضیه کمی فرق می کرد، ببخشید بفرمائید.
رضا پهلوی: دقیقاً، خب ببینید ما همه ایرانی هستیم و هر موقعی ایران در مصدر قضیه پیش میاد، خود به خود همگی مشتاقانه امید پیدا می کنیم. وقتی که نسل امروز، که دیگه کلافه است و به اینجا ی ش رسیده از لحاظ تمام گرفتاری هایی که پیش اومده و صدای اعتراض و خشم شون رو بیان می کنند، ولی از همه مهم تر میگن ما هستیم، "ما" شُدِه ایم، و امروز همه در جهت این هستند که یک حکومت اشغالگر رو پایین بکِشند و وطن رو پس بگیرن از اینها، خُب هر کدوم ما که کوچکترین ذره ای از ایران در خون مون جاری ست معلوم ه! که تحت تأثیر قرار می گیریم، چه برسه به اینکه کسانی که یک خانواده ای رو مُعرف هستند که امروز هم میهنان مون به نیکی ازش یاد می کنند. تعجب نبایست کرد، که این احساسات خب طبیعی ست که در همسر من یا دختران ام یا مادرم یا هر کسی باشه، هست. یک، به عنوان این علاقه و اینکه تمام این هزینه هایی که پرداخته شده در تمام این مدت، همگی ما، امروز این احساسات رو که ابراز میشه، خب طبیعی ست که تحت تأثیر قرار می گیرند. و من خاطرم میاد زمانی که چند، یک دهه ی پیش وقتی "جنبش سبز" بود، به همون اندازه اشتیاق و شوق پیدا کردند که حامی و همصدا باشند با هم میهنان مون. مسئله برای ما، "ایران" ه که مهم ه و همیشه هست و تا ابد خواهد بود.
رضا پهلوی: دقیقاً، خب ببینید ما همه ایرانی هستیم و هر موقعی ایران در مصدر قضیه پیش میاد، خود به خود همگی مشتاقانه امید پیدا می کنیم. وقتی که نسل امروز، که دیگه کلافه است و به اینجا ی ش رسیده از لحاظ تمام گرفتاری هایی که پیش اومده و صدای اعتراض و خشم شون رو بیان می کنند، ولی از همه مهم تر میگن ما هستیم، "ما" شُدِه ایم، و امروز همه در جهت این هستند که یک حکومت اشغالگر رو پایین بکِشند و وطن رو پس بگیرن از اینها، خُب هر کدوم ما که کوچکترین ذره ای از ایران در خون مون جاری ست معلوم ه! که تحت تأثیر قرار می گیریم، چه برسه به اینکه کسانی که یک خانواده ای رو مُعرف هستند که امروز هم میهنان مون به نیکی ازش یاد می کنند. تعجب نبایست کرد، که این احساسات خب طبیعی ست که در همسر من یا دختران ام یا مادرم یا هر کسی باشه، هست. یک، به عنوان این علاقه و اینکه تمام این هزینه هایی که پرداخته شده در تمام این مدت، همگی ما، امروز این احساسات رو که ابراز میشه، خب طبیعی ست که تحت تأثیر قرار می گیرند. و من خاطرم میاد زمانی که چند، یک دهه ی پیش وقتی "جنبش سبز" بود، به همون اندازه اشتیاق و شوق پیدا کردند که حامی و همصدا باشند با هم میهنان مون. مسئله برای ما، "ایران" ه که مهم ه و همیشه هست و تا ابد خواهد بود.